«Αγανακτισμένοι» δηλώνουν γονείς και παιδιά
![]()
Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει ένα ολοήμερο σχολείο είναι η συμμετοχή τουλάχιστον 60 μαθητών. Μία τροποποίηση που ουσιαστικά καταργεί ΟΛΑ τα ολοήμερα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της Ευρυτανίας, σε ποσοστό 73% εκτός ίσως του Καρπενησίου!
Με τον τρόπο όμως αυτό, καταργείται σε πλείστες περιπτώσεις, ένας θεσμός που αποδεδειγμένα υπήρξε επιτυχής και πρόσφερε βαθιές ανάσες στους εργαζόμενους και πολυάσχολους γονείς, πολύτιμη έως αναντικατάστατη οικογενειακή στήριξη και σημαντικότατη βοήθεια στους μικρούς μαθητές (μελέτη κι επανάληψη μαθημάτων, εντοπισμό κι αντιμετώπιση ειδικών μαθησιακών αναγκών, εξοικείωση με τις νέες Τεχνολογίες και χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Διαδικτύου, καλλιέργεια ευρύτερων καλλιτεχνικών κ.λ.π. δεξιοτήτων, αθλητικές δραστηριότητες, εκμάθηση ξένων γλωσσών και τόσα άλλα εφόδια κι ευκαιρίες δωρεάν εκπ/σης).
Ανοίγει έτσι ο δρόμος για μια εκπαίδευση δύο ταχυτήτων, με τους πολίτες και τα μικρά ελληνόπουλα της περιφέρειας να αντιμετωπίζονται οι μεν σαν πολίτες «δεύτερης κατηγορίας», τα δε σαν «παιδιά κατώτερου Θεού», αφού τους στερούνται τα συνταγματικά κατοχυρωμένα αγαθά των ίσων ευκαιριών στην παιδεία και τον επαγγελματικό προσανατολισμό, που σε μια δημοκρατική κοινωνία δικαιούνται όλοι ανεξαίρετα και αυτονόητα. Είναι εξάλλου κοινός τόπος η καθοριστική σημασία των σχολικών χρόνων, και μάλιστα του Νηπιαγωγείου και Δημοτικού στην εκπαιδευτική, επαγγελματική και κοινωνική πορεία κι εξέλιξη όλων μας.
Ιδιαίτερα, όμως, για την πολύπαθη Κεντροδυτική Ευρυτανία με τις γνωστές της ιδιαιτερότητες (κλιματικές, εδαφικές, κοινωνικοοικονομικές, δημογραφικές, μορφωτικές κ.ο.κ.) η νέα αυτή εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμη βαρύτατο πλήγμα σε βάρος των οικογενειών και των τοπικών κοινωνιών που κυριολεκτικά ασφυκτιούν υπό το βάρος της γενικότερης, αλλά και ειδικότερης τοπικής κρίσης, αφού η κατάργηση των ολοήμερων, εάν υλοποιηθεί : Θα υποβαθμίσει την παρεχόμενη στα ευρυτανόπουλα ποιότητα εκπαίδευσης. Θα τα στερήσει από πρόσθετες ευκαιρίες σε πλείστα όσα επίπεδα, αρχής γενομένης από τη στοιχειώδη υποστήριξη της προσωπικής μελέτης τους, και θα τα αποκλείσει άδικα από τις μορφωτικές ευκαιρίες άλλων ελληνόπουλων, κυρίως των αστικών κέντρων.
Θα εκθέσει την ευρυτανική οικογένεια –κατά μέσο όρο πολύτεκνη- σε πρόσθετη μέριμνα φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών σε ζωτικό χρόνο της ημέρας, αλλά και σε επιπλέον των δυνατοτήτων της οικονομική επιβάρυνση, για να αναπληρώσει το ούτως η άλλως δυσαναπλήρωτο κατά κυριολεξία κενό που θα δημιουργήσει πολυεπίπεδα η κατάργηση του ολοήμερου, με καταφυγή στα υποκατάστατα της κατά τα άλλα πολυδάπανης παραπαιδείας.
Θα συμβάλει αναμφίβολα στην επίταση του δυσεπίλυτου και ολέθριου για την ευρυτανική επαρχία μείζονος προβλήματος της ανεργίας, αφού, ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια τα ολοήμερα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία της περιοχής απασχολούσαν σεβαστό, για τα τοπικά δεδομένα, αριθμό νέων Ευρυτάνων εκπαιδευτικών, και όχι μόνο, (δασκάλων, νηπιαγωγών, γυμναστών, καθηγητών πληροφορικής, ξένων γλωσσών και καλλιτεχνικών μαθημάτων, μουσικών κ.λ.π.) με κάθε είδους εργασιακή σχέση (μονίμων και αναπληρωτών για συμπλήρωση ωραρίου ειδικοτήτων γειτονικών σχολείων όλων των βαθμίδων, αλλά και ωρομισθίων συμβασιούχων) καθιστώντας τα Νηπιαγωγεία και Δημοτικά Σχολεία ακόμη και των μικρών χωριών, πνεύμονες πολιτισμού και μορφωτικών ευκαιριών δια βίου μάθησης, ενώ έδιναν παράλληλα στους νέους πτυχιούχους της περιοχής σημαντικές οικονομικές ανάσες και πολύτιμα διέξοδα εργασιακής απασχόλησης στους ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς μας, πολύ δε περισσότερο το δικαίωμα στο όνειρο να δημιουργήσουν οικογένεια στον τόπο τους
Θα δώσει προφανώς μια ακόμη χαριστική βολή στην αγωνία και τους υπεράνθρωπους αγώνες των τοπικών κοινωνιών να κρατηθούν δημογραφικά, οικονομικά κ.ο.κ., ζωντανές, αφού θα συμβάλει με τον περιορισμό και την απομάκρυνση εκτός περιοχής αρκετού αριθμού εκπαιδευτικών από άλλα σημεία της πατρίδας μας, στον περαιτέρω μαρασμό της τοπικής αγοράς και οικονομίας και του δημογραφικού χάρτη, πολύ δε χειρότερα εάν συνυπολογίσουμε και το νέο κύμα μαζικής φυγής ντόπιων οικογενειών προς άλλες κεντρικότερες περιοχές, ώστε να μη στερηθούν ή υστερήσουν έναντι άλλων, τα βλαστάρια τους από την παραμικρή μορφωτική ευκαιρία, ενισχυτική διδασκαλία και πρόσθετη διδακτική στήριξη.
Για το τελευταίο δε, φάνηκε πόσο χρήσιμο ήταν, καθώς φέτος, που ήταν η πρώτη χρονιά που δεν λειτούργησε στα Λύκεια των χωριών μας η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η απόδοση των μαθητών έπεσε κατακόρυφα, αποδεικνύοντας περίτρανα πως ήταν μια πολύ μεγάλη βοήθεια για τα παιδιά του τόπου μας.
Στο οριακό σημείο που έχουν περιέλθει τα χωριά μας και στους δύο ευρυτανικούς Δήμους, αλλά περισσότερο ακόμη στο Δήμο Αγράφων, λόγω των ανυπολόγιστων ή και απρόβλεπτων συνεπειών τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων, όχι μόνο σε εκπ/κό, αλλά και σε κοινωνικό – οικονομικό κι ευρύτερο επίπεδο, ας πράξουν οι αρμόδιοι τα αναγκαία και να σκύψουν με την επιβεβλημένη ευαισθησία, ευελιξία και οξυδέρκεια στο σοβαρό αυτό ζήτημα, να αφουγκραστούν με τη δέουσα προσοχή, κατανόηση και υπευθυνότητα τις ομαδικές φωνές αγωνίας που υψώνουν δραματικά οι τοπικοί Σύλλογοι Γονέων, νέων, γυναικών, πολιτιστικοί κ.λ.π., καθώς και οι Ευρυτάνες φοιτητές, οι αδιόριστοι Ευρυτάνες πτυχιούχοι και τα υποψήφια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις Ευρυτανόπουλα, για το εν λόγω καυτό θέμα, και να εισηγηθούν αρμόδια την εξαίρεση των Ευρυτανικών Δημοτικών και Νηπιαγωγείων από οποιοδήποτε αριθμητικό περιορισμό μαθητικού δυναμικού, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία των Ολοήμερων Σχολείων και την ερχόμενη σχολική χρονιά, για να εξακολουθήσει στα χωριά μας να ζει η ελπίδα του αύριο.
Στον αέρα για την ερχόμενη σχολική χρονιά, φαίνεται πως θα μείνουν όλα τα ολοήμερα δημοτικά και νηπιαγωγεία του Δήμου Αγράφων, έπειτα από την πρόσφατη τροποποίηση του νομοσχεδίου για τα ολοήμερα σχολεία, στην οποία προχώρησε εδώ και λίγες ημέρες το Υπουργείο Παιδείας, δημιουργώντας νέες αντιδράσεις στους κατοίκους του Δήμου Αγράφων, οι οποίοι αναρωτιούνται πόσα χτυπήματα θα δεχτούν κάτω από τη μέση, μετά και από την κατάργηση – συγχώνευση τριών σχολείων στο Δήμο.
Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει ένα ολοήμερο σχολείο είναι η συμμετοχή τουλάχιστον 60 μαθητών. Μία τροποποίηση που ουσιαστικά καταργεί ΟΛΑ τα ολοήμερα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της Ευρυτανίας, σε ποσοστό 73% εκτός ίσως του Καρπενησίου!
Με τον τρόπο όμως αυτό, καταργείται σε πλείστες περιπτώσεις, ένας θεσμός που αποδεδειγμένα υπήρξε επιτυχής και πρόσφερε βαθιές ανάσες στους εργαζόμενους και πολυάσχολους γονείς, πολύτιμη έως αναντικατάστατη οικογενειακή στήριξη και σημαντικότατη βοήθεια στους μικρούς μαθητές (μελέτη κι επανάληψη μαθημάτων, εντοπισμό κι αντιμετώπιση ειδικών μαθησιακών αναγκών, εξοικείωση με τις νέες Τεχνολογίες και χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Διαδικτύου, καλλιέργεια ευρύτερων καλλιτεχνικών κ.λ.π. δεξιοτήτων, αθλητικές δραστηριότητες, εκμάθηση ξένων γλωσσών και τόσα άλλα εφόδια κι ευκαιρίες δωρεάν εκπ/σης).
Ανοίγει έτσι ο δρόμος για μια εκπαίδευση δύο ταχυτήτων, με τους πολίτες και τα μικρά ελληνόπουλα της περιφέρειας να αντιμετωπίζονται οι μεν σαν πολίτες «δεύτερης κατηγορίας», τα δε σαν «παιδιά κατώτερου Θεού», αφού τους στερούνται τα συνταγματικά κατοχυρωμένα αγαθά των ίσων ευκαιριών στην παιδεία και τον επαγγελματικό προσανατολισμό, που σε μια δημοκρατική κοινωνία δικαιούνται όλοι ανεξαίρετα και αυτονόητα. Είναι εξάλλου κοινός τόπος η καθοριστική σημασία των σχολικών χρόνων, και μάλιστα του Νηπιαγωγείου και Δημοτικού στην εκπαιδευτική, επαγγελματική και κοινωνική πορεία κι εξέλιξη όλων μας.
Ιδιαίτερα, όμως, για την πολύπαθη Κεντροδυτική Ευρυτανία με τις γνωστές της ιδιαιτερότητες (κλιματικές, εδαφικές, κοινωνικοοικονομικές, δημογραφικές, μορφωτικές κ.ο.κ.) η νέα αυτή εξέλιξη αποτελεί ένα ακόμη βαρύτατο πλήγμα σε βάρος των οικογενειών και των τοπικών κοινωνιών που κυριολεκτικά ασφυκτιούν υπό το βάρος της γενικότερης, αλλά και ειδικότερης τοπικής κρίσης, αφού η κατάργηση των ολοήμερων, εάν υλοποιηθεί : Θα υποβαθμίσει την παρεχόμενη στα ευρυτανόπουλα ποιότητα εκπαίδευσης. Θα τα στερήσει από πρόσθετες ευκαιρίες σε πλείστα όσα επίπεδα, αρχής γενομένης από τη στοιχειώδη υποστήριξη της προσωπικής μελέτης τους, και θα τα αποκλείσει άδικα από τις μορφωτικές ευκαιρίες άλλων ελληνόπουλων, κυρίως των αστικών κέντρων.
Θα εκθέσει την ευρυτανική οικογένεια –κατά μέσο όρο πολύτεκνη- σε πρόσθετη μέριμνα φύλαξης και δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών σε ζωτικό χρόνο της ημέρας, αλλά και σε επιπλέον των δυνατοτήτων της οικονομική επιβάρυνση, για να αναπληρώσει το ούτως η άλλως δυσαναπλήρωτο κατά κυριολεξία κενό που θα δημιουργήσει πολυεπίπεδα η κατάργηση του ολοήμερου, με καταφυγή στα υποκατάστατα της κατά τα άλλα πολυδάπανης παραπαιδείας.
Θα συμβάλει αναμφίβολα στην επίταση του δυσεπίλυτου και ολέθριου για την ευρυτανική επαρχία μείζονος προβλήματος της ανεργίας, αφού, ως γνωστόν, τα τελευταία χρόνια τα ολοήμερα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία της περιοχής απασχολούσαν σεβαστό, για τα τοπικά δεδομένα, αριθμό νέων Ευρυτάνων εκπαιδευτικών, και όχι μόνο, (δασκάλων, νηπιαγωγών, γυμναστών, καθηγητών πληροφορικής, ξένων γλωσσών και καλλιτεχνικών μαθημάτων, μουσικών κ.λ.π.) με κάθε είδους εργασιακή σχέση (μονίμων και αναπληρωτών για συμπλήρωση ωραρίου ειδικοτήτων γειτονικών σχολείων όλων των βαθμίδων, αλλά και ωρομισθίων συμβασιούχων) καθιστώντας τα Νηπιαγωγεία και Δημοτικά Σχολεία ακόμη και των μικρών χωριών, πνεύμονες πολιτισμού και μορφωτικών ευκαιριών δια βίου μάθησης, ενώ έδιναν παράλληλα στους νέους πτυχιούχους της περιοχής σημαντικές οικονομικές ανάσες και πολύτιμα διέξοδα εργασιακής απασχόλησης στους ιδιαίτερα χαλεπούς καιρούς μας, πολύ δε περισσότερο το δικαίωμα στο όνειρο να δημιουργήσουν οικογένεια στον τόπο τους
Θα δώσει προφανώς μια ακόμη χαριστική βολή στην αγωνία και τους υπεράνθρωπους αγώνες των τοπικών κοινωνιών να κρατηθούν δημογραφικά, οικονομικά κ.ο.κ., ζωντανές, αφού θα συμβάλει με τον περιορισμό και την απομάκρυνση εκτός περιοχής αρκετού αριθμού εκπαιδευτικών από άλλα σημεία της πατρίδας μας, στον περαιτέρω μαρασμό της τοπικής αγοράς και οικονομίας και του δημογραφικού χάρτη, πολύ δε χειρότερα εάν συνυπολογίσουμε και το νέο κύμα μαζικής φυγής ντόπιων οικογενειών προς άλλες κεντρικότερες περιοχές, ώστε να μη στερηθούν ή υστερήσουν έναντι άλλων, τα βλαστάρια τους από την παραμικρή μορφωτική ευκαιρία, ενισχυτική διδασκαλία και πρόσθετη διδακτική στήριξη.
Για το τελευταίο δε, φάνηκε πόσο χρήσιμο ήταν, καθώς φέτος, που ήταν η πρώτη χρονιά που δεν λειτούργησε στα Λύκεια των χωριών μας η πρόσθετη διδακτική στήριξη, η απόδοση των μαθητών έπεσε κατακόρυφα, αποδεικνύοντας περίτρανα πως ήταν μια πολύ μεγάλη βοήθεια για τα παιδιά του τόπου μας.
Στο οριακό σημείο που έχουν περιέλθει τα χωριά μας και στους δύο ευρυτανικούς Δήμους, αλλά περισσότερο ακόμη στο Δήμο Αγράφων, λόγω των ανυπολόγιστων ή και απρόβλεπτων συνεπειών τέτοιων κρίσιμων αποφάσεων, όχι μόνο σε εκπ/κό, αλλά και σε κοινωνικό – οικονομικό κι ευρύτερο επίπεδο, ας πράξουν οι αρμόδιοι τα αναγκαία και να σκύψουν με την επιβεβλημένη ευαισθησία, ευελιξία και οξυδέρκεια στο σοβαρό αυτό ζήτημα, να αφουγκραστούν με τη δέουσα προσοχή, κατανόηση και υπευθυνότητα τις ομαδικές φωνές αγωνίας που υψώνουν δραματικά οι τοπικοί Σύλλογοι Γονέων, νέων, γυναικών, πολιτιστικοί κ.λ.π., καθώς και οι Ευρυτάνες φοιτητές, οι αδιόριστοι Ευρυτάνες πτυχιούχοι και τα υποψήφια στις Πανελλήνιες Εξετάσεις Ευρυτανόπουλα, για το εν λόγω καυτό θέμα, και να εισηγηθούν αρμόδια την εξαίρεση των Ευρυτανικών Δημοτικών και Νηπιαγωγείων από οποιοδήποτε αριθμητικό περιορισμό μαθητικού δυναμικού, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η λειτουργία των Ολοήμερων Σχολείων και την ερχόμενη σχολική χρονιά, για να εξακολουθήσει στα χωριά μας να ζει η ελπίδα του αύριο.
