Οι περισσότεροι θα σας πουν ότι καταστρεφόμαστε.
Εμείς πιστεύουμε ότι απλά αλλάζουμε.
Ότι απλά φεύγουν ένα-ένα τα πέπλα που μας κρατούσαν στο σκοτάδι, και μισοκλείνουμε τα μάτια τυφλωμένοι από ένα φως, που δεν πιστεύαμε ότι υπήρχε.
Από ένα φως που κάνει κάθε σκοτεινό έργο να αποκαλύπτεται.
Και αυτό να μας κάνει να αισθανόμαστε ότι χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, γιατί κάθε τι σταθερό που είχαμε βασιστεί, αποδεικνύεται, αρκετά ψεύτικο.
Γράφει ο Μανώλης Κοπανάκης
Εκπαιδευτικός
Είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε, μπροστά στο άγνωστο που ανοίγεται μπροστά μας.
Σε μία νέα πραγματικότητα που ορθώνεται μέσα μας, και όλα αλλάζουν, μεταμορφώνονται, τα γκρίζα χρώματα χάνονται, το μίσος πια φαίνεται όχι στους άλλους, αλλά μέσα μας, σα μια σκοτεινή θολούρα, και κάτι ξένο από εμάς.
Και μαζί με μας αλλάζουν όλα, γιατί αν εμείς είμαστε σταγόνα, είμαστε και ωκεανός. Αν είμαστε τώρα, γινόμαστε και πάντοτε και αν είμαστε χώμα γινόμαστε και φως.
Είναι πάρα πολλά χαρούμενα νέα που έχουν ήδη έρθει, πράγματα θαυμάσια, απίστευτα, μαγικά, υπέροχα που και η ίδια η φαντασία μας δεν τα χωράει, γιατί ήρθε η ώρα να ζήσουμε τα πιο τρελά μας όνειρα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να αρχίσουμε να τα βλέπουμε είναι να εγκαταλείψουμε αυτό που είμασταν και να ξαναγίνουμε αυτό που πάντα είμαστε.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν μαζί αυτό το ταξίδι που φαίνεται να τελειώνει εδώ, και ας ανακαλύψουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα για σφαγή και ας το πιστεύαμε, και ότι βλέποντας τα μάτια του άλλου βλέπουμε μέσα στα δικά μας, και μέσα στα ίδια τα μάτια του Δημιουργού.
1Ξένη δημοσίευση
Σχόλιο:Η Κοινή Δήλωση των πέντε πανεπιστημιακών συνταγματολόγων καθηγητών αναφέρεται στην ψήφιση του 2ου μνημονίου της 12ης Φεβρουαρίου 2012.
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης, Ηλία Νικολόπουλου , Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου, Κώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
1.Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
2.Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
3.Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
4.Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
5.Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
6.Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον:
(α) Με την επανάληψη –όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, (β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών, (γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και (δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
7.Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.
Πηγή: Ιστοσελίδα «Ανιχνεύσεις»
Σύνδεσμος: www.anixneuseis.gr/?p=29597
Εμείς πιστεύουμε ότι απλά αλλάζουμε.
Ότι απλά φεύγουν ένα-ένα τα πέπλα που μας κρατούσαν στο σκοτάδι, και μισοκλείνουμε τα μάτια τυφλωμένοι από ένα φως, που δεν πιστεύαμε ότι υπήρχε.
Από ένα φως που κάνει κάθε σκοτεινό έργο να αποκαλύπτεται.
Και αυτό να μας κάνει να αισθανόμαστε ότι χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, γιατί κάθε τι σταθερό που είχαμε βασιστεί, αποδεικνύεται, αρκετά ψεύτικο.
Γράφει ο Μανώλης Κοπανάκης
Εκπαιδευτικός
Είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε, μπροστά στο άγνωστο που ανοίγεται μπροστά μας.
Σε μία νέα πραγματικότητα που ορθώνεται μέσα μας, και όλα αλλάζουν, μεταμορφώνονται, τα γκρίζα χρώματα χάνονται, το μίσος πια φαίνεται όχι στους άλλους, αλλά μέσα μας, σα μια σκοτεινή θολούρα, και κάτι ξένο από εμάς.
Και μαζί με μας αλλάζουν όλα, γιατί αν εμείς είμαστε σταγόνα, είμαστε και ωκεανός. Αν είμαστε τώρα, γινόμαστε και πάντοτε και αν είμαστε χώμα γινόμαστε και φως.
Είναι πάρα πολλά χαρούμενα νέα που έχουν ήδη έρθει, πράγματα θαυμάσια, απίστευτα, μαγικά, υπέροχα που και η ίδια η φαντασία μας δεν τα χωράει, γιατί ήρθε η ώρα να ζήσουμε τα πιο τρελά μας όνειρα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να αρχίσουμε να τα βλέπουμε είναι να εγκαταλείψουμε αυτό που είμασταν και να ξαναγίνουμε αυτό που πάντα είμαστε.
Ας συνεχίσουμε λοιπόν μαζί αυτό το ταξίδι που φαίνεται να τελειώνει εδώ, και ας ανακαλύψουμε ότι δεν είμαστε πρόβατα για σφαγή και ας το πιστεύαμε, και ότι βλέποντας τα μάτια του άλλου βλέπουμε μέσα στα δικά μας, και μέσα στα ίδια τα μάτια του Δημιουργού.
1Ξένη δημοσίευση
Σχόλιο:Η Κοινή Δήλωση των πέντε πανεπιστημιακών συνταγματολόγων καθηγητών αναφέρεται στην ψήφιση του 2ου μνημονίου της 12ης Φεβρουαρίου 2012.
ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης, Ηλία Νικολόπουλου , Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου, Κώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
1.Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
2.Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
3.Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
4.Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
5.Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
6.Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον:
(α) Με την επανάληψη –όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, (β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών, (γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και (δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
7.Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.
Πηγή: Ιστοσελίδα «Ανιχνεύσεις»
Σύνδεσμος: www.anixneuseis.gr/?p=29597