Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Τελικά που πάμε;

Γράφει ο Δημήτρης Φαλλής (καλλιεύς)  
Διαπιστώνουμε όλοι μας σήμερα, ότι στην πατρίδα μας, την δοξασμένη Ελλάδα μας, υπάρχει οικονομική κρίση. Χρωστάμε λέμε στους ξένους, ένα τεράστιο ποσό, δηλαδή 4000 δις ευρώ. Ας το γράψουμε και με αριθμούς έτσι για να χορτάσει και το μάτι μας: 400.000.000.000 ευρώ! Τώρα από πού ακριβώς δανειστήκαμε αυτά τα χρήματα και γιατί, που πήγανε, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ! Πάντως θεωρώ βέβαιο, ότι ΔΕΝ πήγαν για οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Και για να θυμηθούμε λιγάκι την παλιά Ελληνική ταινία «υπάρχει και φιλότιμο» με τον μακαρίτη Λάμπρο Κωσταντάρα, κάποιοι «φάγανε, φάγανε, φάγανε» μέχρι σκασμού! Και μερικοί ακόμα τρώνε και δεν χορταίνουν!
Και κάποιοι, αφού γέμισαν τα εδώ τραπεζικά βιβλιάρια, γέμισαν, όπως λέγεται, και τα ταμία των ξένων τραπεζών! Είναι ακόμη βέβαιο ότι φάγανε και πολλοί από μας που ήμασταν παρακαθήμενοι και παρατρεχάμενοι αυτών. Ποιοι είναι αυτοί; Ας εξετάσει ο καθένας μας τον εαυτό του και την συνείδηση του. Κι άλλοι τρέξαμε να πάρουμε εύκολα δάνεια μικρά ή μεγάλα. Τώρα όμως μας άρπαξαν όλους από το λαιμό αυτοί οι «ξένοι» που μας δάνειζαν, να τους αποδώσουμε στο ακέραιο –και με το παραπάνω- τα χρήματά τους. Μπήκαμε βιαστικά και στο Δ.Ν.Τ.! και τους παρακαλάμε τώρα: περιμένετε λίγο χρόνο και θα σας τα δώσουμε όλα! Και αυτοί εμπαίζοντάς μας, μας απαντούν: όχι! Τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα! Κι αν δεν έχετε πουληθείτε! Πουλήστε τα νησιά σας, τη θάλασσα ή και την Ακρόπολη και δώστε μας τα χρήματα! Και τώρα εμείς πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο και μαλώνουμε μεταξύ μας. Κόψαμε μισθούς, συντάξεις, αυξήσαμε στο έπακρον την ανεργία για να εξοικονομήσουμε κάποια ευρώ να τους δώσουμε, όχι για να μειώσουμε το χρέος, αλλά για να πληρώσουμε τους τόκους! Και το χειρότερο είναι η αβεβαιότητα γι το αύριο, για το μέλλον μας! Κανείς μας δεν γνωρίζει «Τι Τέξεται η επιούσα»! (παρ. Σολομ. Γ΄28). Τελικά, που πάμε; Αυτοί, οι δανειστές, μας παρέδωσαν «Τοις βασανιστές έως ού αποδώ πάντο οφειλόμενον»! (Ματθ. ΙΗ΄ 34). Μήπως η κρίση αυτή λοιπόν, δεν είναι μόνο κρίση οικονομική, αλλά είναι κυρίως κρίση ηθική, δικαιοσύνης και αγάπης μεταξύ μας; Μήπως κάποιοι άπληστοι και αδηφάγοι από μας, νομίσατε ότι πέθανε ο θεός και έτσι δεν θα αποδώσει «εκάστω κατά τα έργα αυτού»; Οικτρώς απατώμεθα!