Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες και διασημότερες κωμωδίες της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης. Μια κωμωδία με δαιμόνια πλοκή και διαρκείς ανατροπές, που φτάνουν συχνά στα όρια της σκηνικής υπερβολής.
Η αιώνια διαμάχη μεταξύ των δύο φύλλων είναι ο βασικός καμβάς, πάνω στον οποίο ο Κάρλο Γκολντόνι αναπτύσσει την κωμωδία του, με αριστουργηματικό τρόπο. Η «ΛΟΚΑΝΤΙΕΡΑ», είναι έργο που απευθύνεται σ' ένα ευρύτατο κοινό κάθε ηλικίας. ΄Εργο λαϊκό και ταυτόχρονα μια εκρηκτική κωμωδία... επίκαιρη σε κάθε εποχή.
Η υπόθεση
Η Μιραντολίνα μοναδική κληρονόμος μιας λοκάντας (πανδοχείου), καταφέρνει να διευθύνει με ιδιαίτερη επιτυχία την επιχείρησή της. Στο πλευρό της υπάρχει πάντα ο Φαμπρίτσιο ένας καμαριέρης της λοκάντας, ο οποίος προσβλέπει στην -δια του γάμου με τη Μιραντολίνα- οικονομική και κοινωνική ανέλιξή του.
Στους χώρους της λοκάντας διαδραματίζεται η δράση της κωμωδίας. Εδώ συχνάζουν διάφοροι τύποι. ΄Ενας Κόμης (ένας λαϊκής καταγωγής άντρας που έχει αγοράσει τον τίτλο του) και ένας ξεπεσμένος και απολύτως χρεοκοπημένος Μαρκήσιος, διεκδικούν τον έρωτά της Μιραντολίνας. Στη λοκάντα διαμένει για λίγο και ο Ιππότης Ριπαφράτα, ένας αγριάνθρωπος -αλλά μόνο ως προς τη συμπεριφορά του στο γυναικείο φύλλο. Ένας άντρας που αρνείται θανάσιμα τον έρωτα των γυναικών. Δυο θεατρίνες που υποδύονται (με την ελπίδα πως θα βρουν κάποιο θύμα, γένους αρσενικού) μια κόμισα και μια μαρκησία, συμπληρώνουν τα πρόσωπα της κωμωδίας.
Εξ αρχής ο Ιππότης διαπράττει το θανάσιμο αμάρτημα, να φερθεί ιδιαιτέρως προσβλητικά και κυρίως, περιφρονητικά στην Μιραντολίνα, η οποία με τη σειρά της αποφασίζει να εκδικηθεί. Ορκίζεται να αποδείξει πως κάθε γυναίκα μπορεί να διεκδικήσει με επιτυχία την ερωτική προσοχή όποιου αρσενικού επιθυμεί. Αρκεί να το θέλει...
Ο Κάρλο Γκολντόνι η σημαντικότερη προσωπικότητα του ιταλικού θεάτρου και μια από τις σημαντικότερες του ευρωπαϊκού-, γράφει την «Λοκαντιέρα» το 1750-51, σε μια προσπάθεια να κυριαρχήσει στη θεατρική πραγματικότητα της εποχής του. Από την αρχή της παρουσίας του στο θέατρο ο Γκολντόνι ονειρεύεται να καταστήσει -μέσω του έργου του- το ιταλικό θέατρο, ισάξιο του ευρωπαϊκού, επιχειρώντας να αναμορφώσει την παραδοσιακή ιταλική κωμωδία. Και το καταφέρνει.
Σε αυτό το σημείο, θέλω να πω ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» στους καθηγητές του Γενικού Λυκείου Καρπενησίου, που πέραν από καθηγητές είναι και δημιουργοί μεγάλων ιδεών και βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν μια πιο ενδιαφέρουσα, αλλά και καλλιτεχνική πτυχή τους. Και τέλος, στα παιδιά που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, αλλά και την ευκαιρία στον λαό του Καρπενησίου να απολαύσει ένα καλλιτεχνικό δρώμενο με πρωταγωνιστές τα ίδια τα παιδιά.
Εύχομαι στα παιδιά τα καλύτερα και να πετύχουν τους στόχους τους για μια καλύτερη ζωή, αλλά και στο Γενικό Λύκειο Καρπενησίου να συνεχίσει να μας προσφέρει τέτοιου είδους ποιοτικά θεάματα.
