Αναγνωρίζουμε στους εκλεγμένους δημάρχους της Ευρυτανίας όρεξη για δουλειά, διάθεση προσφοράς στους δημότες, επιδίωξη περαιτέρω ανάπτυξης της περιοχής τους, αλλά επιμένουμε στη συνεργασία. Εργάζονται, αλλά πρέπει και να συνεργάζονται. Παρουσιάζουν έργο, αλλά θα ήταν απείρως μεγαλύτερο με τη συνεργασία, με τη διαδημοτική συνεργασία.
Οι δήμαρχοι των όμορων δήμων θα μπορούσαν με τη διαδημοτική συνεργασία να επιτύχουν θεαματικά αποτελέσματα για την ορθολογική διαχείριση του υδάτινου δυναμικού και των απορριμάτων, την προστασία του περιβάλλοντος, την οργάνωση της συγκοινωνίας, την αντιμετώπιση και πρόληψη πυρκαγιών, την κατασκευή δρόμων, την ανάπτυξη της περιοχής, τη δημιουργία υποδομών για την επιστροφή ή συγκράτηση του ευρυτανικού πληθυσμού. Θα μπορούν με μεγαλύτερη δύναμη να πιέσουν, να επηρεάσουν, να επιτύχουν.
Βεβαίως τα προβλήματα που αναφέραμε είναι ζέοντα, αλλά οι δρόμοι αποτελούν την πρώτη προτεραιότητα για την ανάπτυξη μιας περιοχής. Και αυτό το γνωρίζει καλύτερα ο δήμος Αγράφων, που υφίσταται τα δεινά, πολλά δεινά, από την έλλειψη δρόμου προσπελάσεως. Δυστυχώς στον 21ο αιώνα της τεχνολογίας και των μεγάλων ταχυτήτων, υπάρχουν άνθρωποι που στερούνται δρόμου, στοιχειώδους αγαθού του πολιτισμού. Στέργουν και προσβλέπουν σε καλύτερες μέρες. Αυτήν την ιώβια υπομονή τους εκμεταλλεύονται οι ιθύνοντες;
Και αν για το δρόμο των Αγράφων υπάρχει η δικαιολογία ότι είναι μεγάλη η απόσταση, ποια δικαιολογία υπάρχει για τα 5 χιλιόμετρα του δρόμου Χόχλιας – Βράχας; Ευελπιστούμε ότι ο νεοεκλεγείς δήμαρχος θα τείνει «ευήκοον ους» και θα σπεύσει «αγαλλομένω ποδί» για την επίλυση του ζέοντος αλλά χρονίζοντος προβλήματος.
Επιμένουμε στη διαδημοτική συνεργασία με κοινό προγραμματισμό και από κοινού εκτέλεση μεγάλων έργων, που θα καλλιεργήσει σταδιακά το πνεύμα συνεργατισμού και θα εξοστρακίσει τον τοπικισμό.
