Με αφορμή τον εορτασμό του ξεσηκωμού του Γένους, φιλοξενούμε άρθρο του 16χρονου φίλου του Ευρυτανικού Παλμού και της Ευρυτανίας, Σπύρου ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΥ μαθητή, κατοίκου Αθήνας. Υπενθυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2011 είχαμε φιλοξενήσει και άλλο άρθρο του μικρού μας φίλου
για τον πρώτο κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, ένα άρθρο που μας εντυπωσίασε με την εμπεριστατωμένη ανάλυση και τα ιστορικά στοιχεία. Ελπίζουμε ο Σπύρος, όταν βρίσκει χρόνο από τα μαθήματά του να μας στέλνει τις σκέψεις του. ( Υπενθυμίζουμε ότι ο Σπύρος Μαντζαβίνος είναι γιός του γνωστού ζωγράφου Τάσου Μαντζαβίνου, του οποίου μεγάλη αναδρομική έκθεση, εγκαινιάζεται στις 22 Μαρτίου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς στην Αθήνα).
Ευρυτανικός Παλμός
ΤΟ ΝΕΟ ΄21
Το 1821 είναι ίσως η κορυφαία στιγμή στην μεγάλη ιστορία του έθνους μας. Το γεγονός της Ελληνικής επανάστασης οδήγησε στο να έχει η Ελλάδα οντότητα ως κράτος, ενώ υπήρξε και η αφετηρία επόμενων αιματηρών αγώνων για την απελευθέρωση αλύτρωτων περιοχών που τελικά ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό. Μα ο λόγος των εθνικών επετείων δεν είναι μόνο η εξύμνηση του παρελθόντος, αλλά και η διδασκαλία του παρόντος, καθώς όπως ελέχθη πολύ εύστοχα από το λογοτέχνη Δημήτριο Καμπούρογλου «Ο Έλληνας για να πάει μπροστά πρέπει να κοιτά πίσω».
Το δικό μας χρέος λοιπόν είναι να μη λησμονάμε ποτέ την Ιστορία του τόπου μας. Μάλιστα αυτή η φράση, αυτή η συμβουλή δε θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη και καίρια σε αυτή τη στιγμή της Ιστορίας μας. Τώρα που ζούμε κάτω από μια νέα «Ιερά Συμμαχία» και η πατρίδα μας είναι πιο σκλαβωμένη από ποτέ, απλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Το 1821 όμως εκτός από ανδρεία, τόλμη, δύναμη, πίστη και αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία μας διδάσκει και κάτι άλλο που ως έθνος έχουμε ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια. Πως όλοι μαζί, όλοι οι Έλληνες χωρίς την αιώνια διαίρεση των πολιτικών μας πεποιθήσεων, θα μπορούσαμε να πετύχουμε πολλά έστω και με πολύ λίγα, αν ήμασταν ενωμένοι . Και η Επανάσταση του 1821 αποτελεί μια ηχηρή απόδειξη. Προϊόν μιας τέτοιας ένωσης και ενός αγαθού σκοπού.
Σήμερα που η πατρίδα μας είναι έρμαιο διεθνών, τραπεζικών συμφερόντων, που σύγχρονοι «κοτζαμπάσηδες» και πολιτικοί λυμαίνονται το λαό και ταπεινώνουν τη χώρα μας συνεχώς, πρέπει να καταλάμψουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας αυτοί οι ήρωες που με το αίμα τους πότισαν το ιερό δέντρο της Ελευθερίας και να μας δείξουν το δρόμο για την Αναγέννησή μας. Μια Αναγέννηση που τη χρωστάμε στους εαυτούς μας και τους προγόνους μας. Έννοιες όπως έθνος και πατρίδα θα πρέπει να απενεχοποιηθούν και να πάψουν να ταυτίζονται με συγκεκριμένες πολιτικές ιδεολογίες καθώς η αγάπη για την πατρίδα μας ανήκει σε όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτου πολιτικής ιδεολογίας. Η λέξη «εθνικισμός» ακόμα δεν θα πρέπει να παίρνει άκριτα τη θέση λέξεων όπως πατριωτισμός και φιλοπατρία, κάτι καταστροφική για κάθε προσπάθεια ανασύνταξης και αγώνα.
Ας σκεφτούμε τέλος αυτά που μας ενώνουν, την πατρίδα μας, και να παλέψουμε όλοι μαζί. Το 1821 αποτελεί ένα εκκωφαντικό κάλεσμα για Επανάσταση ενάντια σε σύγχρονους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς μα θα πρέπει πρώτα να το ακούσουμε για να αντιδράσουμε. Και η καλύτερη ευκαιρία για αυτό το κάλεσμα είναι αυτή η επέτειος, η οποία ας αποτελέσει το έναυσμα μιας πολιτικής, πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης!
για τον πρώτο κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, ένα άρθρο που μας εντυπωσίασε με την εμπεριστατωμένη ανάλυση και τα ιστορικά στοιχεία. Ελπίζουμε ο Σπύρος, όταν βρίσκει χρόνο από τα μαθήματά του να μας στέλνει τις σκέψεις του. ( Υπενθυμίζουμε ότι ο Σπύρος Μαντζαβίνος είναι γιός του γνωστού ζωγράφου Τάσου Μαντζαβίνου, του οποίου μεγάλη αναδρομική έκθεση, εγκαινιάζεται στις 22 Μαρτίου στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς στην Αθήνα).
Ευρυτανικός Παλμός
ΤΟ ΝΕΟ ΄21
Το 1821 είναι ίσως η κορυφαία στιγμή στην μεγάλη ιστορία του έθνους μας. Το γεγονός της Ελληνικής επανάστασης οδήγησε στο να έχει η Ελλάδα οντότητα ως κράτος, ενώ υπήρξε και η αφετηρία επόμενων αιματηρών αγώνων για την απελευθέρωση αλύτρωτων περιοχών που τελικά ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό. Μα ο λόγος των εθνικών επετείων δεν είναι μόνο η εξύμνηση του παρελθόντος, αλλά και η διδασκαλία του παρόντος, καθώς όπως ελέχθη πολύ εύστοχα από το λογοτέχνη Δημήτριο Καμπούρογλου «Ο Έλληνας για να πάει μπροστά πρέπει να κοιτά πίσω».
Το δικό μας χρέος λοιπόν είναι να μη λησμονάμε ποτέ την Ιστορία του τόπου μας. Μάλιστα αυτή η φράση, αυτή η συμβουλή δε θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη και καίρια σε αυτή τη στιγμή της Ιστορίας μας. Τώρα που ζούμε κάτω από μια νέα «Ιερά Συμμαχία» και η πατρίδα μας είναι πιο σκλαβωμένη από ποτέ, απλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Το 1821 όμως εκτός από ανδρεία, τόλμη, δύναμη, πίστη και αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία μας διδάσκει και κάτι άλλο που ως έθνος έχουμε ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια. Πως όλοι μαζί, όλοι οι Έλληνες χωρίς την αιώνια διαίρεση των πολιτικών μας πεποιθήσεων, θα μπορούσαμε να πετύχουμε πολλά έστω και με πολύ λίγα, αν ήμασταν ενωμένοι . Και η Επανάσταση του 1821 αποτελεί μια ηχηρή απόδειξη. Προϊόν μιας τέτοιας ένωσης και ενός αγαθού σκοπού.
Σήμερα που η πατρίδα μας είναι έρμαιο διεθνών, τραπεζικών συμφερόντων, που σύγχρονοι «κοτζαμπάσηδες» και πολιτικοί λυμαίνονται το λαό και ταπεινώνουν τη χώρα μας συνεχώς, πρέπει να καταλάμψουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας αυτοί οι ήρωες που με το αίμα τους πότισαν το ιερό δέντρο της Ελευθερίας και να μας δείξουν το δρόμο για την Αναγέννησή μας. Μια Αναγέννηση που τη χρωστάμε στους εαυτούς μας και τους προγόνους μας. Έννοιες όπως έθνος και πατρίδα θα πρέπει να απενεχοποιηθούν και να πάψουν να ταυτίζονται με συγκεκριμένες πολιτικές ιδεολογίες καθώς η αγάπη για την πατρίδα μας ανήκει σε όλους τους Έλληνες ανεξαρτήτου πολιτικής ιδεολογίας. Η λέξη «εθνικισμός» ακόμα δεν θα πρέπει να παίρνει άκριτα τη θέση λέξεων όπως πατριωτισμός και φιλοπατρία, κάτι καταστροφική για κάθε προσπάθεια ανασύνταξης και αγώνα.
Ας σκεφτούμε τέλος αυτά που μας ενώνουν, την πατρίδα μας, και να παλέψουμε όλοι μαζί. Το 1821 αποτελεί ένα εκκωφαντικό κάλεσμα για Επανάσταση ενάντια σε σύγχρονους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς μα θα πρέπει πρώτα να το ακούσουμε για να αντιδράσουμε. Και η καλύτερη ευκαιρία για αυτό το κάλεσμα είναι αυτή η επέτειος, η οποία ας αποτελέσει το έναυσμα μιας πολιτικής, πνευματικής και πολιτιστικής αναγέννησης!
