Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Στην έπαλξη του καθήκοντος - Γράφει ο Κων/νος Ηλ. Μήτσιος

Δεν υπάρχει στιγμή χωρίς καθήκον, είχε πει ο Κικέρων, αλλά οι άνθρωποι θυμούνται και επικαλούνται περισσότερο τα δικαιώματα και ουδόλως τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά τους.
Το καθήκον είναι επιταγή που επιβάλλει η κοινωνικότητα στην ατομικότητα. Είναι ηθικός κανόνας, με τον οποίο ρυθμίζουμε τη ζωή μας, γεμίζουμε τη ζωή μας με ευφρόσυνο συναίσθημα ηρεμίας και δίνουμε χαρά και περιεχόμενο στην ύπαρξή μας.
Ανάλογες σκέψεις κατέκλυσαν το μυαλό μου κατά το διήμερο της νοσηλείας μου στο Ιατρικό Κέντρο του Π. Φαλήρου, με θεράποντα ιατρό το νευροχειρουργό κ. Χρήστο Δρόσο (τηλ. 6932406861) και με θεαματικά αποτελέσματα κατά και μετά την επέμβαση. Μπορώ επομένως σήμερα, έμπλεος εμπειριών, να διαβεβαιώσω ότι το καθήκον για τον εξαίρετο επιστήμονα και νευροχειρουργό Χρήστο Δρόσο, για το ιατρικό, παραϊατρικό και βοηθητικό προσωπικό του Ιατρικού Κέντρου Π. Φαλήρου, είναι υποχρέωση απέναντι στο όλον, είναι επάγγελμα (υπόσχεση), την οποία δίνει κανείς προς το κοινωνικό σύνολο, ότι θα ασκήσει τίμια και ευσυνείδητα το έργο του. Ιδού γιατί η πραγματική χαρά βρίσκεται στην εκπλήρωση του καθήκοντος, γιατί η ζωή χωρίς ΧΡΕΟΣ είναι χρεωμένη ΜΗΔΕΝ.
Εξάλλου, αυτό επιβεβαιώνει και το στόμα της Αλήθειας του Χριστού: «Κύριος έδωκεν ανθρώποις επιστήμην ενδοξάζεσθαι εν τοις θαυμασίοις αυτού». Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη να ανησυχήσουμε περισσότερο, εν μέσω παντοειδούς κρίσεως, για τις πνευματικές και ηθικές αξίες, να αντιληφθούν οι άρχοντες ότι ο μεγαλύτερος πλούτος του έθνους μας είναι οι αρετές του ελληνικού λαού, να γίνει πανελλήνια εκστρατεία διαφώτισης και επιστροφής στις πνευματικές αξίες. «Αρματώσου ψυχή μου και σύρε να λευτερώσεις τους ραγιάδες της δειλίας και της αδιαφορίας» (Ίψεν).
Το ζεστό βλέμμα και το χέρι του γιατρού δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα και καμία θεραπευτική δράση. Δεν μπορεί να υπάρξει επιστήμη χωρίς ανθρωπιά. Γι’ αυτό και ο άκρατος επαγγελματισμός ενίων ιατρών έχει σκανδαλίσει την κοινωνία.