Στις 4/5/2011 έφυγε από κοντά μας ταξιδεύοντας προς τη χώρα των αγγέλων και φυσικά αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό σ’ εμάς, ο πολυαγαπημένος μου αδελφός Γρηγόρης Ανδρέα Τσιαμπόκαλος.
Κάθε τέτοια εποχή τον θυμάμαι που έψαλε το «Χριστός Ανέστη» με πολύ ενθουσιασμό και χαρά. Επίσης, θυμάμαι την αγάπη που είχε στο μήνα Μάη. Και να που ο Μεγαλοδύναμος τον πήρε μαζί του την εποχή της άνοιξης και της Ανάστασης.
Ίσως αυτό να ταίριαζε στον άνθρωπο που μέχρι τέλους ήταν αστείρευτη πηγή αγάπης, ενδιαφέροντος, καλοσύνης, ανθρωπιάς…, όχι μόνο στους οικείους του, αλλά προς όλους.
Συνδύαζε απόλυτα την αδελφική ιδιότητα με την πατρική. Πολλές φορές εμείς τα αδέλφια του νιώσαμε να μας σκεπάζει με τη φροντίδα του πατέρα. Τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ και τον ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ γι’ αυτή του την πηγαία προσφορά.
Είναι αλήθεια πως ούτε τότε που μεγάλωνα μαζί του στη Βελαώρα Ευρυτανίας, εκείνα τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, ούτε αργότερα που τον καμάρωνα στην καταξιωμένη εξέλιξη της προσωπικής, επαγγελματικής και οικογενειακής του ζωής, είχα φανταστεί τούτη την ώρα. Και είναι πολύ στενάχωρη τούτη η ώρα για όλους μας.
Θα ήθελα με την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους εσάς που αγαπήσατε το Γρηγόρη και συμπαρασταθήκατε στη λύπη μας.
Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα της Βοιωτικής γης που τον σκεπάζει.
ΑΙΩΝΑ ΣΟΥ
Η ΜΝΗΜΗ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!
Δημήτριος Αν. Τσιαμπόκαλος
Κάθε τέτοια εποχή τον θυμάμαι που έψαλε το «Χριστός Ανέστη» με πολύ ενθουσιασμό και χαρά. Επίσης, θυμάμαι την αγάπη που είχε στο μήνα Μάη. Και να που ο Μεγαλοδύναμος τον πήρε μαζί του την εποχή της άνοιξης και της Ανάστασης.
Ίσως αυτό να ταίριαζε στον άνθρωπο που μέχρι τέλους ήταν αστείρευτη πηγή αγάπης, ενδιαφέροντος, καλοσύνης, ανθρωπιάς…, όχι μόνο στους οικείους του, αλλά προς όλους.
Συνδύαζε απόλυτα την αδελφική ιδιότητα με την πατρική. Πολλές φορές εμείς τα αδέλφια του νιώσαμε να μας σκεπάζει με τη φροντίδα του πατέρα. Τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ και τον ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΜΕ γι’ αυτή του την πηγαία προσφορά.
Είναι αλήθεια πως ούτε τότε που μεγάλωνα μαζί του στη Βελαώρα Ευρυτανίας, εκείνα τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, ούτε αργότερα που τον καμάρωνα στην καταξιωμένη εξέλιξη της προσωπικής, επαγγελματικής και οικογενειακής του ζωής, είχα φανταστεί τούτη την ώρα. Και είναι πολύ στενάχωρη τούτη η ώρα για όλους μας.
Θα ήθελα με την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους εσάς που αγαπήσατε το Γρηγόρη και συμπαρασταθήκατε στη λύπη μας.
Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα της Βοιωτικής γης που τον σκεπάζει.
ΑΙΩΝΑ ΣΟΥ
Η ΜΝΗΜΗ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ!
Δημήτριος Αν. Τσιαμπόκαλος
