Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Το μεγάλο γλέντι

Γράφει  ο Γιώργος  Σταυράκης

Η πρώτη δεκαετία του 2000, που αφήσαμε πίσω μας το Δεκέμβρη, για τους επιτήδειους που διαθέτουν χάρισμα ευρηματικότητας, μπορεί να χαρακτηρισθεί χρυσή. Και αυτό το ξέρουν καλύτερα από εμάς με τους κρυφούς λογαριασμούς σε ντόπιες και ξένες τράπεζες.

Για τους άλλους, τους πληβείους και το πόπολο, μια πικρή γεύση, και ένας κόμπος έμεινε στο λαιμό που βρέθηκαν ξανά να πληρώνουν το μάρμαρο για να φτάσουμε στις «καλύτερες μέρες», όπως από χρόνια τώρα, μας λένε οι κυβερνήτες μας.
Μιλάμε για τις ευαίσθητες και αδύναμες κοινωνικές τάξεις για τις οποίες χύνουν μαύρο δάκρυ οι πολιτικοί μας. Μερικοί από αυτούς πονάνε κιόλας! Μεγάλο πάρτι είχαν στήσει οι πρώην Καποδιστριακοί Δήμοι (ΟΤΑ) μαζί τους και οι χρηματοβόρες ΔΕΚΟ με τερατώδη διασπάθιση των χρημάτων των φορολογουμένων και πάντα αδικημένων – για να θυμηθούμε και το δικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Και όλα αυτά για να βολέψουν εαυτούς και αλλήλους που ανήκουν στην ίδια κομματική συνομοταξία φυσικά. Τώρα καλωσορίσαμε τον Καλλικράτη που τον φέραμε από τα βάθη της ιστορίας μας, για να βάλει και αυτός ένας χεράκι προς τη διάσωσή μας πριν πιάσουμε πάτο. Μαζί τους, από πίσω, έρχονται και οι ελεγκτές. Κάθε τρεις και πέντε αριβάρουν, από την Εσπερία μεριά, για να μας συντροφεύουν στους λογαριασμούς, γιατί όπως λέει και ο λαός μας, «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους». Το μεγαλύτερο φαγοπότι, όμως, έγινε με το πολύπαθο Εθν. Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και τον συν αυτώ ιατρικό και φαρμακευτικό κόσμο. Μιλάμε για όργιο λεηλασίας χρήματος, αφού οι δαπάνες για την υγεία είναι (ήταν) οι ίδιες με την Ισπανία των 45 εκατομμυρίων! Σύμφωνα με τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρο Ρακιντζή εντοπίστηκε διευθύντρια του υπουργείου Υγείας να μετέχει επ’ αμοιβή σε 31 επιτροπές! Επίσης, βρέθηκε πανεπιστημιακός γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο, από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε, να έχει πάρει μαζί του φεύγοντας τους φακέλους 440 ασθενών για τη νέα του θέση σε ιδιωτικό θεραπευτήριο. Το εντυπωσιακότερο όλων ωστόσο, είναι ότι από τον έλεγχο του πόθεν έσχες των δημοσίων υπαλλήλων προέκυψε ότι αντιπρόεδρος συλλόγου εργαζομένων στο Υπ. Πολιτισμού, συνταξιούχος σήμερα, διαθέτει καταθέσεις 9 εκατομμυρίων ευρώ! Περισσότερο και από την πτώχευση βλέπουμε να ανατρέπονται κοινωνικές ισορροπίες π.χ. το «Κίνημα δεν πληρώνω, δεν πληρώνω». Μια τέτοια γενίκευση του ήδη υπάρχοντος μαζικού αμοραλισμού μπορεί να μας οδηγήσει όλους σε πολύ επικίνδυνους ατραπούς, είτε συμμετείχαμε, ή όχι, στο γλέντι. Μια κοινωνία «αδικημένη» σε αναβρασμό το ρήγμα δείχνει να βαθαίνει διαλύοντας έτσι έναν κοινωνικό ιστό, ο οποίος δεν φημιζόταν για τη συλλογικότητα και τους γερούς αρμούς του. Μικρές κοινωνικές ομάδες (αδικημένοι ή όχι) οργανώνονται, βρίσκουν πρόθυμους συνεργούς και απέναντί τους μια ανοργάνωτη κοινωνία με μουδιασμένα ανακλαστικά. Και τώρα γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: είναι η κοινωνία και οι πολιτικοί μας τόσο διαβρωμένοι, αδύναμη και απροστάτευτη απέναντι σε μικρές μειονότητες, νόμιμες ή παράνομες να φέρνουν τα πάνω κάτω;
Όσο η αγανάκτηση μεγαλώνει η πολιτική έχει υποχρέωση να δημιουργήσει στεγανά απέναντι στην κοινωνική «εκτροπή», όπως θα έκανε ένας καλός καπετάνιος σε φουρτούνα. Αλλιώς το πλοίο μπορεί να πέσει σε παγόβουνο, όπως ο Τιτανικός με την αυταρέσκεια που διέκρινε τον πλοίαρχο και τους επιβάτες ότι ο Τιτανικός δεν βυθίζεται.
Πρέπει οι πολιτικοί μας και το κατεστημένο να αφήσει τη «σίγουρη» πεπατημένη κατά μέρος και να μην αφήσει την κοινωνία μας να διολισθήσει στην «ώρα μηδέν». Η απόσταση ανάμεσα στη νομιμότητα και την κοινωνική ειρήνη απέναντι στην ανωμαλία δεν είναι μεγάλη.  Κανένας Καποδίστριας και Καλλικράτης δεν μπορεί να κάνει πολλά από εκεί που βρίσκονται.
Εναπόκειται σε εμάς τους νεοέλληνες να αλλάξουμε νοοτροπία και να αποκτήσουμε επιτέλους ηθικές αρχές, εργατικότητα, σεβασμό και δικαιοσύνη, για εμάς και τα παιδιά μας.