Παρακολουθούμε με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού αλλά και του γονέα τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, την ανησυχία που προκαλούν οι αλλεπάλληλες, αποσπασματικές και, σε πολλές περιπτώσεις, αλληλοσυγκρουόμενες εξαγγελίες των αρμοδίων για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Οι κάθε είδους προτάσεις και αλλαγές στην Παιδεία προϋποθέτουν έρευνα και μελέτη σε βάθος των αναγκαίων στοιχείων, δημιουργία υποδομής, εξασφάλιση γενναίας χρηματοδότησης, υπευθυνότητας και συναίνεσης, βαθειά γνώση των προκλήσεων του μέλλοντος.
Εύλογα, επομένως, τα ερωτήματα και δικαιολογημένη η ανησυχία που περισφίγγει εκπαιδευτικούς, σπουδαστές και γονείς. Και θα ήταν παρακινδυνευμένο να επικεντρώσει κανείς το ενδιαφέρον του σε ρηχές ενίοτε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, αδιαφορώντας για την Παιδεία γενικότερα.
Είναι ανάγκη να παύσει η αντίληψη της υποχρέωσης του κράτους να παρέχει τυπική την εκπαίδευση μέχρι της εξόδου των νέων από τα Πανεπιστήμια, αδιαφορώντας για τη μετέπειτα ένταξή τους στο «επιστημονικό προλεταριάτο», που απεγνωσμένα αναζητεί επαγγελματική αποκατάσταση και αξιοποίηση των αποκτηθέντων τίτλων σπουδών.
Η υπόθεση της Παιδείας είναι εθνική και απαιτεί τη συναίνεση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για ταχείες, δραστικές και μακροπρόθεσμες αποφάσεις, για ανανέωση και εκσυγχρονισμό, για συμπόρευση με τους ευρωπαϊκούς λαούς και αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος.
Στους πειραματισμούς του παρελθόντος θα ήταν λάθος να προστεθεί ακόμα ένας. Γιατί μέχρι τώρα κάθε υπουργός της Παιδείας φιλοδοξούσε να συνδέσει τη θητεία του με μια αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η ελληνική Παιδεία παράγει άγχος, ταλαιπωρία, ανασφάλεια, συμβάλλει στην ανάπτυξη της παραοικονομίας και δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις. Οι εξαγγελίες των εκάστοτε αρμόδιων υπουργών θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν θετικά αν η εμπειρία του παρελθόντος δεν μας επέβαλε να διατηρούμε επιφυλάξεις για την πραγμάτωσή τους.
Τα ίδια λάθη δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται. Η υπόθεση της Παιδείας είναι εθνική και μπορούμε να φτάσουμε σε καλύτερο αποτέλεσμα με υπευθυνότητα, συναίνεση και εποικοδομητικό διάλογο.
kostasmitsios@yahoo.gr
Οι κάθε είδους προτάσεις και αλλαγές στην Παιδεία προϋποθέτουν έρευνα και μελέτη σε βάθος των αναγκαίων στοιχείων, δημιουργία υποδομής, εξασφάλιση γενναίας χρηματοδότησης, υπευθυνότητας και συναίνεσης, βαθειά γνώση των προκλήσεων του μέλλοντος.
Εύλογα, επομένως, τα ερωτήματα και δικαιολογημένη η ανησυχία που περισφίγγει εκπαιδευτικούς, σπουδαστές και γονείς. Και θα ήταν παρακινδυνευμένο να επικεντρώσει κανείς το ενδιαφέρον του σε ρηχές ενίοτε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, αδιαφορώντας για την Παιδεία γενικότερα.
Είναι ανάγκη να παύσει η αντίληψη της υποχρέωσης του κράτους να παρέχει τυπική την εκπαίδευση μέχρι της εξόδου των νέων από τα Πανεπιστήμια, αδιαφορώντας για τη μετέπειτα ένταξή τους στο «επιστημονικό προλεταριάτο», που απεγνωσμένα αναζητεί επαγγελματική αποκατάσταση και αξιοποίηση των αποκτηθέντων τίτλων σπουδών.
Η υπόθεση της Παιδείας είναι εθνική και απαιτεί τη συναίνεση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για ταχείες, δραστικές και μακροπρόθεσμες αποφάσεις, για ανανέωση και εκσυγχρονισμό, για συμπόρευση με τους ευρωπαϊκούς λαούς και αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος.
Στους πειραματισμούς του παρελθόντος θα ήταν λάθος να προστεθεί ακόμα ένας. Γιατί μέχρι τώρα κάθε υπουργός της Παιδείας φιλοδοξούσε να συνδέσει τη θητεία του με μια αλλαγή στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η ελληνική Παιδεία παράγει άγχος, ταλαιπωρία, ανασφάλεια, συμβάλλει στην ανάπτυξη της παραοικονομίας και δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις. Οι εξαγγελίες των εκάστοτε αρμόδιων υπουργών θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν θετικά αν η εμπειρία του παρελθόντος δεν μας επέβαλε να διατηρούμε επιφυλάξεις για την πραγμάτωσή τους.
Τα ίδια λάθη δεν πρέπει να επαναλαμβάνονται. Η υπόθεση της Παιδείας είναι εθνική και μπορούμε να φτάσουμε σε καλύτερο αποτέλεσμα με υπευθυνότητα, συναίνεση και εποικοδομητικό διάλογο.
kostasmitsios@yahoo.gr
